Category Archives: Auteurs 2012

Bernard Dewulf

Bernard Dewulf (°Brussel 30/01/1960) studeerde Germaanse filologie. Hij publiceerde onder meer Waar de egel gaat (bekroond met ASLK-prijs voor het literaire debuut 1995) en Bijlichtingen. Ook vertaalde hij het klassieke toneelstuk Alcestis, in de bewerking van Ted Hughes. Met Kleine dagen won Dewulf de Libris Literatuur Prijs 2010. Bernard Dewulf is een Vlaams dichter, columnist, journalist en kunstkenner.

Reeds voor het verschijnen van Waar de egel gaat waren er gedichten van Dewulf gepubliceerd, onder meer in verschillende literaire tijdschriften. Publieke bekendheid verwierf hij voor het eerst in 1987, toen de collectieve dichtbundel Twist met ons verscheen, met daarin gedichten van Dewulf zelf, Dirk van Bastelaere, Charles Ducal en Erik Spinoy. In 2006 werd de dichtbundel Blauwziek gepubliceerd en de notitiesbundel Loerhoek. Hij vertaalde voor theater Alcestis in de versie van Ted Hughes.

In 2001 verscheen de essaybundel Bijlichtingen: kijken naar schilders. In dit boek zijn een aantal beschouwingen over beeldende kunstenaars gebundeld. De auteur wil op toegankelijke wijze de betovering bij het kijken naar schilderijen bij te lichten. Hij poogt telkens weer de verleiding onder woorden te brengen die kan uitgaan van schilderijen en tekeningen van onder meer Xavier Mellery, Leon Spilliaert, Pierre Bonnard, Edgar Degas, Rik Wouters, Frits Van den Berghe, Jean Rustin,Luc Tuymans, Marlene Dumas,
Thierry De Cordier, Raoul De Keyser, Vincent Geyskens en anderen. Later volgde een tweede kunstbundel, met de titel Naderingen. Kijken en zoeken naar schilders (2007) met teksten over plastische kunst.

Dewulf werkte als redacteur bij het Nieuw Wereldtijdschrift en later als columnist voor
De Morgen. Samen met Hugo Camps (en dus om de dag) verzorgde hij de columns op de voorpagina van deze krant. In 2006 werd onder de titel Loerhoek een selectie van de columns van Dewulf gepubliceerd. In 2009 werd Dewulf samen met 12 andere medewerkers van De Morgen ontslagen in het kader van bezuinigingsmaatregelen. Dit collectieve ontslag leidde tot veel protesten van lezers en een staking onder het personeel, waardoor de krant op 19 mei 2009 een dag niet verscheen.

Nu is Bernard Dewulf actief als dramaturg voor theatergezelschap NTGent en columnist voor het weekendmagazine van de krant De Standaard. Sinds januari 2012 werd hij voor twee jaar benoemd tot officiële stadsdichter van Antwerpen.

Chris Van Osselaer

Chris Van Osselaer studeerde aan de academies van Hamme en Waasmunster. Haar palmares als artistieke duizendpoot overspant een periode van 33 jaar en is gekleurd door tal van tentoonstellingen en literaire werken.

Ex- gastdocente bij de Canoncultuurcel van het Ministerie van Onderwijs, een initiatief dat leerlingen en leerkrachten op een actieve manier in contact wil brengen met kunst en cultuur.

Volgens de kunstenares zit de evolutie van de mens in het creatieve denken. Naast beeldende kunsten (tekenen, schilderen, beeldhouwen en grafiek) is ze ook begaan met literatuur en wetenschap.

 Het Boek: ‘Ware verhalen in de spiegel van een fictieve tijd waar namen en gebeurtenissen zich eindeloos voortplanten in de kronkels van het bloed en waar langs een meanderende rivier de rietkraag ze fluistert.’
www.shopmybook.com

‘Ware verhalen…’ over kleine mensen van vroeger en nu, die door armoede en onwetendheid gedreven niet altijd de juiste beslissingen namen en nemen. Zonder verder te oordelen, noch moraalridder te spelen; een rol die me trouwens niet ligt; breng ik hun (tragisch) verhaal, tegen de achtergrond van een dorpsmentaliteit die slechts langzaam evolueert.
De taal van de ‘oude’ verhalen: archaïsch en traag zoals de rivier die toen kronkelend stroomde. Maar bij giertij half Vlaanderen blank zette. Vanuit het standpunt, naar analogie met de oude Grieken, achterwaarts lopend: omdat de toekomst ons onbekend is en we het verleden steeds verder zien terugschrijden. Kortverhalen via overlevering van moeder op dochter…(en vanuit het labyrint van onze genen, wanneer de stiltes oorverdovend schreeuwden…). Het werkje had Caleidoscoop kunnen heten, want zo leest het ook. Bij het omdraaien van een pagina vallen dezelfde glasscherven in andere patronen. Met tal van foto’s: ‘Ode aan mijn besloten land’

Staf de Wilde

Staf de Wilde (° Hamme-Durme 22 februari 1948) studeerde voor onderwijzer en later Germaanse filologie en gaf ruim dertig jaar les als leraar Nederlands in de derde graad van het secundair onderwijs in Brugge; overvalt Vlaamse kranten en weekbladen en ministers met mails over allerlei onderwerpen, in het bijzonder het onderwijs, de bevordering van de poëzie, het sociale beleid,  migratie, de ‘kwaliteit’ van de visuele media en de strijd tegen extreem-rechts, etc.

Ook op Facebook en allerlei webblogs te lezen, in het bijzonder de eigen blog bij Skynet. De Morgen sprak in een interview van ‘de ongekroonde koning van de Vlaamse brievenschrijvers’ en het was niet eens ironisch bedoeld.

Filip De Pillecyncomité

Tijdens het Hamse Boekenweekend presenteert het Filip De Pillecyncomité drie nieuwe uitgaven:

  1. MONSIEUR HENRI
    Franse vertaling van Mensen achter de dijk. In 1958 verscheen deze klassieker van onze literatuur in een Duitse vertaling, in 2004 kwam het boek uit in het Russisch. Maar voor onze Franstalige landgenoten was het boek ontoegankelijk. In Septentrion, de Franstalige tegenhanger van Ons Erfdeel, schreef de neerlandicus Dorian Cumps, hoofddocent Nederlands aan de Parijse Sorbonne, een lovende bespreking van deze uitgave, meesterlijk vertaald door Roger De Vos, bestuurslid van het comité. Op zondag 21 oktober zal de heer Cumps het boek voorstellen en zijn kritische beschouwing verdedigen. Deze boekpresentatie is voorzien om 12 uur (zie programma).
  2. ONGEHOORDE WOORDEN VOOR FILIP
    Dichtbundel. Op 25 maart 2011, de 120ste geboortedag van Filip De Pillecyn, werd de eerste fase van dit concept afgewerkt. Namelijk 21 literaire overpeinzingen door 17 dichters en essayisten. Het werd hun persoonlijke interpretatie van zijn oeuvre, het land van De Pillecyn en zijn mensen achter de dijk. Na de voorlezing werden al deze literaire gedachten als richtsnoer aangereikt aan beeldend kunstenaars om als inspiratiebron te dienen voor nieuw werk. De schrijver als spilfiguur. De eigen wereld van taalbeeld en beeldtaal heeft met een verrassende veelzijdigheid in vorm en inhoud dan ook een unieke en eigengereide gestalte gekregen. De neerslag hiervan is vertaald in een kunstcahier, precies 50 jaar na zijn overlijden op 7 augustus 1962. Een passend huldeblijk aan de Prins der Nederlandse Letteren, een welsprekende titel waarmee men de uitzonderlijke stilistische kwaliteiten van De Pillecyn indertijd heeft gekarakteriseerd.
  3. STUDIES VIII
    Het jaarboek 2012 omvat volgende bijdragen: een vergeten hoorspel van Filip De Pillecyn (Jurgen De Pillecyn); Ik wou Filip naar Hamme terugbrengen. Een interview met Luk Buyle door Etienne Van Neygen, aangevuld met de Filip De Pillecynkalender; Exlibris van en over Filip De Pillecyn door Luc Van den Briele; Dat was niet verloren. Een niet eerder gepubliceerd verhaal van De Pillecyn, opgetekend door Willem Bossier; Sprokkelingen over Monsieur Hawarden door Patrick Auwelaert; De liefde van twee romanschrijvers voor hun rivier door Christina Guirlande; kroniek 2011 en personalia.